Znalazłaś cudowną rzecz z porcelany na wyprzedaży. Na nieszczęście jest obklejona naklejką z ceną, która za żadne skarby nie chce się odkleić. Udaje ci się podważyć jeden z brzegów, gdy nagle zrywa się odsłaniając biały papier, mocno trzymający się powierzchni. Spokojnie, podpowiemy ci jak poradzić sobie z upartymi
Pani to potrafi 6 Comments Na początku powiem tylko: NAKLEJKI Czy jest ktoś, kto nie miał z nimi do czynienia? Każda mama dobrze zna ten problem, bo dzieci uwielbiają wszystko pasjami obklejać. Ale to nie tylko problem „posiadaczy” dzieci. Naklejki i szpetne pozostałości po kleju, usuwamy z wielu różnych przedmiotów i powierzchni. Choćby te ze starych słoików, butelek, nowo kupowanych przedmiotów, z szyb samochodowych i okiennych … no jednym słowem, jest tego dużo. I tu pojawia się pytanie: jak je skutecznie usunąć? Na początku postanowiłyśmy poszukać odpowiedzi w sieci. Po dość wnikliwym badaniu tematu wyszło, że: szklane lub ceramiczne przedmioty należy odmoczyć w wodzie, najlepiej z domieszką płynu do mycia naczyń. To potrwa parę godzin. Następnie „drucianym zmywakiem lub ostrą stroną gąbkowego zmywaka, szoruj miejsce z przyklejoną naklejką, aż zejdzie. Jeśli zostanie ślad po kleju, wyczyść tamponem nasączonym spirytusem salicylowym”. z mebli i sprzętów agd naklejki usuwamy za pomocą suszarki do włosów. W sieci czytamy „podgrzej fragment z naklejką suszarką do włosów przez 3-4 minuty. To sprawi, że klej mocno się przesuszy i osłabi. Następnie zwilż ściereczkę lub kuchenny gąbkowy zmywak spirytusem salicylowym albo zmywaczem do paznokci i pocieraj naklejkę aż zejdzie” przy usuwaniu naklejki z szyby samochodowej należy „W chłodny dzień przetrzyj szybę w miejscu, gdzie jest naklejka mokrą ścierką, po czym spryskaj obficie preparatem WD - 40 (kupisz w sklepie chemicznym) i zostaw na 15 minut. Następnie podważaj ostrożnie plastikową skrobaczką brzegi naklejki. Jeżeli nadal trudno ją usunąć, ponownie spryskaj WD - 40 i po 15 minutach znów zacznij ją suwać skrobaczką. Gdy zejdzie, umyj szybę płynem do szklanych powierzchni i wytrzyj do sucha. Nawet sama „Ula Pedantula” na swoim blogu radzi„ okazuje się, że żeby usunąć naklejkę z dowolnej powierzchni, trzeba po prostu sprawić, by zmiękła… Naklejka, nie powierzchnia A jak to zrobić najłatwiej? Posmarować kremem nawilżającym – proste!" Czyli, naklejki dziecięce powinnyśmy usuwać za pomocą tłuszczu, jedna osoba radziła nawet, żeby smarować je majonezem! Na pytanie jak usunąć te od podklejania dywanu, nie znalazłyśmy odpowiedzi. Wygląda na to, że nie ma jednego złotego środka, na skuteczne usunięcie naklejek i kleju. ale czy aby napewno? Postanowiłyśmy to sprawdzić i poszukać jakiegoś środka, dedykowanego do usuwania naklejek. Przeszukując strony internetowe, znalazłyśmy środek, który wiele osób polecało: ZMYWACZ DO KLEJU TESA SPRAY, Idąc śladami „Pani Gadżet”, postanowiłyśmy „sprawdzić to”! Jak wyczytałyśmy na stronie producenta, Zmywacz TESA (bo tak będziemy go nazywać, na potrzeby tego artykułu), przeznaczony jest do łatwego usuwania pozostałości kleju z elementów szklanych, metalowych i plastikowych. W karcie technicznej czytamy również, że środek niezawodnie usuwa pozostałości z większości taśm samoprzylepnych, pozwala łatwo usunąć etykiety i naklejki, usuwa resztki smaru, smoły, żywicy i innych zanieczyszczeń. Po użyciu wyparowuje nie pozostawiając żadnych śladów. Dodatkowo pozostawia bardzo przyjemny zapach. Środek ten oparty jest na LIMONENIE pochodzącym ze źródeł naturalnych. I co najważniejsze nie zawiera silikonu i rozpuszczalników chlorowanych! test zmywacza tesa Po takiej dozie teorii postanowiłyśmy wszystko sprawdzić w terenie. Na pierwszy ogień poszło łóżeczko Juliusza, który powiedzmy szczerze, nie żałował sobie i ponaklejał całe stada. Kiedy to zobaczyłam pomyślałam, że chyba jednak nie damy rady. Trzeba będzie łóżko rozkręcić i moczyć godzinami w wannie. Postanowiłyśmy jednak spróbować spreju. Ku naszemu ogólnemu zdziwieniu poszło szybko: wystarczyło popsikać naklejki, poczekać pięć minut i naklejki prawie same odpadły!!! To działało, a w pokoju unosił się miły zapach cytrusów. Teraz na „tapecie” były drzwi. Tu na szczęście sytuacja się powtórzyła. Psikanie- czekanie- ścieranie, 5 minut i drzwi czyste. Na koniec zostawiłyśmy sobie podłogę z paskudnymi śladami po dwustronnej, wzmocnionej taśmie klejącej. Wcześniej próbowałyśmy już wielu środków i nic nie zadziałało. Ku naszej wielkiej radości poszło gładko. Co prawda, ze względu na grubość kleju, musiałyśmy dwa razy popsikać, ale wszystko udało się bez śladu usunąć. Magia! A zresztą sami zobaczcie. Jednym słowem znalazłyśmy remedium na stary klej i naklejki. Środek okazał się genialny, a butelka tego panaceum kosztuje zaledwie 26,- złotych. W naszym przypadku to były bardzo dobrze zainwestowane KONKURS MAMY DLA WAS 3 ZESTAWY DO WALKI Z UPORCZYWYMI NAKLEJKAMI NAGRODZIMY: 3 NAJBARDZIEJ POTRZEBUJĄCE OSOBY :-) CO MUSISZ ZROBIĆ? [1] DAJ KOMENTARZ POD POSTEM NA BLOGU [2] ZAMIEŚCIĆ ZDJĘCIE SWOJEGO NAKLEJKOWEGO PROBLEMU POD POSTEM NA FACEBOOKU, A JEŚLI NIE POSIADASZ KONTA NA FB, TO NIC NIE SZKODZI PRZEŚLIJ ZDJĘCIE NA NASZEGO MAIL: PANITOPOTRAFI@ W TYTULE ZAZNACZ: KONKURS - NAKLEJKI [3] POLUB NASZE KONTa: FB I INSTAGRAM WYNIKI: NA ODPOWIEDZI CZEKAMY DO R. WYNIKI WRAZ Z ZDJĘCIAMI FINALISTÓW PODAMY NA BLOGU /FB ANIA I BETI, CZYLI DZIEWCZYNY Z PANI TO POTRAFI
Możesz użyć mieszanki wody z amoniakiem w proporcji 1:1, aby usunąć naklejkę ze ściany. Nakładaj mieszankę na naklejkę i pozwól jej działać przez kilka minut. Po tym czasie powinieneś móc łatwo usunąć naklejkę. Płyn do mycia naczyń: Możesz również użyć płynu do mycia naczyń, aby usunąć naklejkę ze ściany. fot. Adobe Stock Dokładne zeskrobanie starego silikonu nożem jest niemal niemożliwe. Odradzamy także używanie do usuwania resztek silikonu papieru ściernego, bo w ten sposób na pewno zarysowana zostanie glazura. Więc jak usunąć silikon z granitu i innych powierzchni, które szkoda byłoby zniszczyć? Czym usunąć świeży silikon? Świeży silikon, który utworzył plamę na powierzchni płytek lub nieestetycznie wystaje, można w miarę łatwo usunąć, ale musisz działać szybko: Zetrzyj nadmiar silikonu szpachelką. Resztki silikonu zalej płynem do naczyń. Gdy zmięknie, zetrzyj suchą ścierką. Innym sposobem na usunięcie silikonu jest obłożenie go lodem - dzięki temu stwardnieje i pokruszy się. Usuwanie silikonu octem Jeśli silikon zabrudził płytki podczas uszczelniania, możesz spróbować usunąć go domowym sposobem. Nie dajemy gwarancji, że ten sposób zadziała, ale warto spróbować. Przyda ci się ocet: Zaschnięty silikon zalej octem i odczekaj kilka minut. Szorstką stroną gąbki wyszoruj płytkę. Pomocne może okazać się także zasypanie plam solą, dzięki czemu zwiększysz efekt tarcia. Jak usunąć stary silikon? W sklepach budowlanych dostępne są środki do usuwania silikonu, np. firmy Tytan, Knauf lub Lakma. Mają one postać żelu, sprzedawane są w niewielkich opakowaniach, np. 250 ml. Są żrące, więc przed zastosowaniem koniecznie załóż gumowe lub lateksowe rękawiczki. To bardzo ważne, aby zabezpieczyć dłonie. Jak usunąć silikon krok po kroku: Preparat nanieś pędzelkiem na częściowo oczyszczoną nożem z silikonu powierzchnię. Pozostaw preparat na 15 minut. To wystarczy, aby silikon został zmiękczony. W takiej formie łatwo usuwa się go szpachelką. Oczyszczoną powierzchnię umyj wodą z detergentem i osusz. Środki do usuwania silikonu przeznaczone są do wielu podłoży. Nadają się do drewna, szkła, emalii, porcelany, płytek ceramicznych i kamieni naturalnych (granit, marmur, piaskowiec, łupki). Można je stosować wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń. Artykuł został pierwotnie opublikowany Te porady też ci się przydadzą:Jak wyczyścić słuchawkę prysznicową?Jak usunąć kamień z muszli klozetowej?Jak wyczyścić zlew skutecznie i bezpiecznie?

Jak zrobić lampę z butelki po whisky? Jak fotografować przedmioty? Jak odkleić zdjęcie z pomnika? Jak zrobić matowe szkło? Czym przykleić zdjęcie do drewna? Jak zrobić wydruk na szkle? Jak zrobić matowe szkło? Pomysły plastyczne dla każdego, DiY – Joanna Wajdenfeld: Jak przenieść zdjęcia na szkło; Postaw na oryginalność

Odpowiedzi (3) Zaloguj się, aby móc oceniać, komentować, odpowiadać... Pani Barbaro, w odpowiedzi na Pani pytanie, zademonstruję jedną z kilku metod tworzenia montaży, która polega na łączeniu elementów z różnych zdjęć w jedną spójną całość. Ze zdjęcia jaszczurki skopiuję oko, które następnie umieszczę na metalowej figurze chińskiego smoka w taki sposób, żeby figurka miała "prawdziwe" dwa zdjęcia, z których wykonamy montaż. Z tego zdjęcia jaszczura skopiujemy oko: które wstawimy do zdjęcia metalowej figurki smoka, żeby smok miał czym "patrzeć": Oryginały obydwu zdjeć są niekompresowane, dość dużej rozdzielczości, więc detale, które chcemy wykorzystać do montażu, będą wyraźne i ostre. Najprostszą metodą rozpoczęcia jest zaznaczenie fragmentu obrazka, który chcemy użyć i wklejenie tego fragmentu w obrazku docelowym. Domyślnie powinien się wkleić jako nowa warstwa, którą potem można już edytować jako fragment projektu. To tyle teorii, bo w praktyce sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana. W programie GIMP jest kilka różnie działających narzędzi do zaznaczania elementów forografii. Najprostsze, takie jak: zaznaczenie prostokąte i eliptyczne, zwykle w praktyce okazują sie niewystarczające. Do zaznaczenia bardziej skomplikowanych obszarów można wykorzystać lasso, które pozwala na odręczne (czyli dość niepracyzyjne) zaznaczanie dowolnych kształtów. Jeśli na forografii znajduje się obiekt o jednolitym kolorze, sprawdzi się różdżka, która jest w stanie jednym kliknięciem zaznaczyć cały obszar pokryty odcieniami jednego koloru lub wieloma kolorami (zależy od ustawienia czułości w opcjach narzędzia). Do kolekcji narzędzi do zaznaczania dochodze też nożyce, które pracują podobnie jak lasso, ale są w stanie same wykryć krawędzie obiektu. Wszystkie wyżej wymienione narzędzia mogą pracować w trybie tworzenia nowej selekcji, który jest trybem domyślnym; w trybie dodawania (wymuszanym przyciśnięciem klawisza Shift) można do wcześniej stworzonej selekcji dokładać nowe obszary. Wreszcie w trybie odejmowania (z Ctrl) można ze zbyt dużej selekcji (synonim zaznaczenia) odjąć zbędne fragmenty. To jeszcze nie wszystkie możliwości zaznaczania, bo jeśli nam zależy na stworzeniu selekcji bardzo precyzyjnej, warto się posłużyć ścieżkami wektorowymi lub szybką maską. Po zrobieniu zaznaczenia warto jeszcze zmiękczyć jego krawędź. Domyślnie selekcja ma bardzo wyraźną, ostrą krawędź, która przy tworzeniu fotomontaży bardzo przeszkadza w uzyskaniu realistycznego wyglądu. Tak wygląda fragment obrazu, skopiowany z selekcji o ostrej krawędzi: Zmiękczenie (inaczej mówiąc - wtapianie) krawędzi w GIMP uzyskuje się przez polecenie Zaznaczenie - Zmiękcz. Wielkość wtapiania zależy od wielkości obrazka: Przy obrazie o szerokości 4000 pikseli i dużej selekcji, promień wtapiania rzędu 10 pikseli pozostanie praktycznie niezauważony. Natomiast w projekcie o szerokości 600 pikseli (najczęściej spotykana szerokość grafik prezentowanych na niniejszym forum) wtapianie 10-pikselowe jest już sporą wartością. W poniższym obrazku, którego całkowita szerokość wynosiła ponad 3000 px, zastosowałem zmiękczanie zaznaczenia o wartości 100 px. Dzięki temu fragment zdjęcia jaszczura ma wyraźnie zmiękczone i półprzejrzyste krawędzie, które ułatwią dopasowanie go do kompozycji: Wstawienie zaznaczonego fragmentu do innego zdjęcia najprościej wykonać przez kopiowanie i wklejanie. Zaznaczenie skopiujemy skrótem Ctrl+C lub poleceniem Edycja-Kopiuj, a w dokumencie docelowym wkleimy przez skrót Ctrl+V albo polecenie Edycja-Wklej. W programie GIMP wklejone obiekty widać na palecie Warstwy jako Oderwane zaznaczenie: Warto jest temu zaznaczeniu nadać indywidualną nazwę, co jednocześnie zamieni Oderwane zaznaczenie na zwykłą warstwę, na której można już wykonywać wszelkie operacje i transformacje: Wstawiona warstwa, dzięki wykonanemu wcześniej wtapianiu, łagodnie zlewa się z obrazem docelowym, co znakomicie ułatwi wykonanie przekonującego montażu. Teraz należy użyć narzędzia do przenoszenia warstwy z okiem i umieścić oko w głowie metalowej figurki, a następnie narzędziami do obracania i skalowania dopasować rozmiary i położenie oka do głowy metalowego smoka: Ostatnim etapem pracy będzie wykadrowanie gotowego montażu w taki sposób, żeby uwaga widza koncentrowała się na oku: Dodatkowo można cały projekt skorygować pod względem kolorystyki (z kolorów warstwy z okiem zdejmuje nieco zieleni), kontrastu, a na końcu wyostrzyć. Poniżej końcowy efekt: Życzę powodzenia w tworzeniu montaży. Andrzej Słodownik Komentarze (1) Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Komentarze Skomentował : @ TRENER ALTKOM AKADEMII , Na otwartym zdjęciu, z którego chcemy coś skopiować, na drugie klikamy: print screen, klikamy Win+R, wpisujemy MSPaint, Enter. Klikamy Ctrl+V, zaznaczamy, co chcemy przenieść i Ctrl+C. Otwieramy teraz zdjęcie, na które chcemy wkleić obiekt i wklejamy wcześniej wycięty Ctrl+V, dostosowywujemy wielkość i zapisujemy. GOTOWE. :) Komentarze (1) Odpowiedział @ Władysław_Suder | Komentarze Jeśli to żart - to raczej w kiepskim stylu proszę uważnie przeczytać tekst poniżej. Skomentował : @ TRENER ALTKOM AKADEMII , Panie Władysławie, osoba pytająca na zasługuje na treściwą odpowiedź. Teksty w stylu: "zaznacz sobie, skopiuj, wklej i potem dopasuj wielkość" nie dadzą jej żadnej korzyści. Muszę zwrócić Pańską uwagę na kilka drobiazgów: 1. Pytanie dotyczyło programu GIMP, a nie MS Paint. Przykład: był Pan na szkoleniu AM 2012_AD/POZADM, po szkoleniu zadaje Pan na AKADEMIQ pytanie dotyczące detali konfiguracji serwera Widnows, a dostaje Pan odpowiedź w stylu: "na Ubuntu też można, wpisz prostą komendę w terminalu i wciśnij Enter" - proszę sobie wyobrazić, jak się Pan będzie wtedy czuł jako pytający? 2. W naszych odpowiedziach najbardziej istotne jest wyjaśnienie pytającemu, jak coś zrobić PORZĄDNIE, a nie wygłupy mające na celu wykrzyknięcie: "A JA TEŻ UMIEM I WIEM LEPIEJ". Oczywiście, że można zrobić montaż i w MS Paint. Ale jeśli już chciał koniecznie Pan napisać o tym, to w Pańskiej odpowiedzi zabrakło konkretnych informacji: jak w MS Paint zaznaczyć potrzebny fragment obrazu (najlepiej z miękkimi brzegami), jak się zmienia wielkość wklejonego fragmentu, jak się go przenosi w obszarze projektu, jak kadrować itd. Bez tych informacji odpowiedź jest niekompletna. I niestety, kompletnie bezwartościowa dla pytającego i wszystkich innych. Pozdrawiam, Andrzej Słodownik Komentarze (1) Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Komentarze Zgadzam się w pana wypowiedzią, wiem, że można wszystko zrobić dużo lepiej, często skomplikowaną drogą i przy użyciu zaawansowanych narzędzi, lecz na proste pytanie : "Jak wyciąć obiekt ze zdjęcia i wkleić je na drugie?" myślę że moja odpowiedź i tak jest dość rozbudowana. Oczywiśćcie nie doczytałem że chodzi tu o użycie do tego celu Gimp-a, więc znalazłem najszybszą drogę do wycięcia i wklejenia części obrazka jednego do drugiego. Co do "ja wiem lepiej" nie mogę się zgodzić, chciałem po prostu wskazać dużo szybszy sposób na uzyskanie efektu (mam również świadomość iż efekt końcowy jest oddalony przy użyciu Painta w stostunku do Gimp-a ale prostota obsługi i "Dostępność" MSPAINT oraz czas który zaoszczędzimy na samej czynnośći CTRL-C Skomentował : @ Władysław_Suder , Przypisz komentarz Pytania Odpowiedzi Uwaga: Zatwierdzenie konwersji wiąże się z usunięciem punktacji za tą odpowiedź oraz notyfikacją mailową do jej autora. POWIĄZANE w bazie wiedzy DTP i Grafika Visio GIMP - zmiękczanie selekcji Z dużym nakładem pracy zaznaczyliśmy element na fotografii – w tym przypadku sylwetkę samochodu. Chcemy go wykorzystać do fotomontażu. Kopiujemy… DTP i Grafika Gimp DTP i Grafika Gimp Tworzenie WWW Strona wykorzystuje pliki cookies w celu realizacji usług, zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Masz pytanie? Napisz do nas Dziękujemy Twoja wiadomość została wysłana
Przegotowana woda – para unosząca się z wrzątku pomoże skutecznie usunąć klej z szyby i pozwolić na zmywanie naklejek. Potrzebujemy jedynie czajnika z gorącą, wodą, należy tutaj również zachować wszelką ostrożność. Soda oczyszczona – do top 5 sposobów jak odkleić naklejkę, należy roztwór z sody oczyszczonej.
Chcesz robić ostre zdjęcia? Zastanawiasz się, jak poprawić ostrość swoich fotografii i wykorzystać ją do przekazywania emocji widzom? Przeczytaj praktyczny poradnik, dzięki któremu błyskawicznie poprawisz jakość swoich kadrów. Jak robić ostre zdjęcia Podobno ostrość na zdjęciach jest już niemodna… Trudno! Nigdy nie kroczyłem za modą i nadal nie będę zwracał na nią uwagi. W tym wpisie będę szczerze namawiał Cię do zaprzyjaźnienia się z ostrością… chociaż stosowaną w bardzo przemyślanym zakresie. Co to znaczy ostre zdjęcie Myślałeś kiedyś, co to w ogóle znaczy, że zdjęcie jest „ostre”? Na pewno widziałeś już mnóstwo fotografii różnych autorów. Zauważyłeś, że wielu z nich przedstawia niektóre fragmenty kadru jako wyraźne, a niektóre jako rozmazane? Po prostu – ostrość w kadrze to jeden ze środków artystycznego wyrazu. Dla większości widzów najbardziej istotny jest najostrzejszy obiekt na zdjęciu. Natomiast to co jest nieostre, rozmyte traci na znaczeniu. Ostre zdjęcia dobrze świadczą o warsztacie fotografa. Dzięki ostrości możesz zwracać uwagę widza na ważne fragmenty kadru. Przed naciśnięciem spustu migawki każdy fotograf musi zastanowić się, jak dobrana ostrość wpłynie na kompozycję kadru. fot. Marek Waśkiel Za pokazanie ostrych i mniej ostrych fragmentów zdjęcia odpowiada fotograf, dobierając kilka elementów. Oto najważniejsze z nich: Odległość płaszczyzny ostrości od matrycy aparatu (ustawiona ręcznie bądź automatycznie) Stopień otwarcia przysłony (oznaczany literką f) Ogniskowa używanego obiektywu (wyrażana w mm) Ostrość można ustawiać ręcznie (manualnie) albo za pomocą automatycznego systemu (autofokusa). Jak poprawić ostrość zdjęć Na początku zawsze trzeba określić, o czym jest nasze zdjęcie. Świadome fotografowania znacznie upraszcza sposób ustawiania ostrości. Komponując kadr, ważne elementy zdjęcia podkreślimy ostrością, a mniej ważne zbagatelizujemy (np. poprzez ładne nieostrości). Nie jest to jedyny element komponowania sceny, ale w tym poradniku zajmę się tylko tym komponentem świetnego kadru. Pamiętaj – za prawidłowe ustawienie ostrości zawsze odpowiada fotograf. Jego decyzje, podjęte przed wykonaniem kadru oraz podczas i po realizacji zaplanowanej sesji, będą miały wpływ na jakość finalnego obrazu. Łatwo zwalić winę za kiepską jakość kadrów na sprzęt fotograficzny. Jednak zanim zaczniesz narzekać na swój sprzęt – zauważ, że jedynie człowiek decyduje jaki aparat kupić, jak go użytkować, jak dobrać parametry ekspozycji, tryb pracy autofokusa itp. Błędny wybór obiektywu (np. podczas jego zakupu) może być dla fotografa „kulą u nogi” na długie miesiące lub nawet lata. Niestety na ogół najpierw dokonuje się zakupu „jakiegoś sprzętu”, a znacznie, znacznie później podejmuje decyzję o wyborze fotograficznych tematów, które mamy ochotę realizować. Jakże często osobowość fotografa, jego marzenia o świetnych kadrach, umiejętności, wiedza oraz kupiony sprzęt nie są ze sobą zsynchronizowane. Efektem najczęściej jest twórcza katastrofa. Na początku zawsze inwestuj w wiedzę i umiejętności. Tylko na solidnych podstawach można zbudować trwałe i niezawodne rozwiązania. Jeżeli chcesz błyskawicznie zdobyć najważniejsze umiejętności fotograficzne, wykorzystaj kurs fotografii online. Jakość obiektywu a ostrość zdjęć Mnóstwo aparatów sprzedawanych jest w zestawach z podstawowym obiektywem. Niestety większość tanich obiektywów nie daje ostrego obrazu przy maksymalnym otworze przysłony. Jednak nie jest to wyłącznie ich problem! Jakże często tak zachowują się także droższe obiektywy, a nawet takie bardzo, bardzo drogie! Dobrą receptą jest fotografowanie z nieco domkniętą przysłoną o minimum 1 działkę przysłony w stosunku do pełnego otworu przesłony (niestety często lepsze rezultaty daje przymknięcie o 2 działki przysłony). Jeżeli nominalnie jasność naszego obiektywu wynosi f/2,8 to w miarę dobrej ostrości zdjęcia możemy otrzymać przy przysłonie f/4 (1EV). Jeśli obiektyw jest słabej jakości, może okazać się, że trzeba przymknąć obiektyw o wartość 2 EV, czyli f 5,6. Krajobrazy z reguły fotografujemy przy przysłonie domkniętej do f/8 albo f/11. fot. Marek Waśkiel Trzeba to po prostu sprawdzić poprzez wykonanie serii zdjęć próbnych z różnymi wartościami przysłony (najlepiej fotografując ze statywu i z zastosowaniem krótkich czasów ekspozycji). Zbyt mała przysłona też może zaszkodzić! Z drugiej strony domykanie przysłony w aparacie cyfrowym ponad pewne wartości nie jest wcale korzystne dla naszych zdjęć. Nie wnikając w prawa fizyki (zjawisko dyfrakcji), np. dla matrycy APS-C, (a takie rozmiary mają matryce w większości popularnych lustrzanek) taką graniczną przysłoną jest około f/16. Powyżej tych wartości zdjęcia stają się znowu… nieostre. Nie warto nazbyt przymykać przysłony, bowiem zdjęcia będą gorszej jakości. Okazuje się, że użyteczna skala przesłon dla wielu popularnych obiektywów może zawierać się wyłącznie pomiędzy wartościami np. f/8 a f/16, czasami f/5,6 a f/16. Otwieranie i przymykanie przesłony poniżej i powyżej tych wartości może dać nam nieostry obraz, czyli mówiąc w fotograficznym żargonie: „mydełko”. Należy pamiętać, że przy takim, stosunkowo nawet niewielkim, zakresie użytecznych przesłon można wykonać piękne zdjęcia. Zresztą wielu fotografów popełnia wielki błąd myśląc, że kupionym obiektywem np. 50 mm i jasności f 1,4 należy fotografować wyłącznie przy pełnym otworze. Taka taktyka nie sprawdzi się w wielu sytuacjach. Z tego artykułu dowiesz się, jak zrobić dobre zdjęcie. Jak robić ostre zdjęcia lustrzanką czyli ostrzenie ręczne Znajdziemy co najmniej kilka rodzajów fotografii, w których ostrzenie ręczne będzie miało wielki sens. Zaliczyłbym do nich np. krajobraz, makro, zdjęcia nocne, zdjęcia martwych natur itp. Wówczas przydaje się funkcja Live View w aparacie. Dzięki niej (i możliwości powiększania obrazu) można bardzo precyzyjnie ustawić ostrość na wybranych fragmencie kadru. Obraz powiększa się z reguły ikonką lupki, znajdującą się na korpusie aparatu. Zauważania ostrości oraz znaczenia głębi ostrości, jako kreatywnego narzędzia w fotografii, trzeba się po prostu nauczyć. Na początku swej przygody z fotografią wiele osób nawet nie zauważa, że wykonuje nieostre zdjęcia. Warto jak najczęściej oglądać kadry mistrzów fotografii w galeriach sztuki oraz albumach, aby zauważyć jak istotny jest ten parametr. Dzięki niemu można rewelacyjnie podkreślać najważniejsze fragmenty naszego zdjęcia. Wskazówki jak robić ostre zdjęcia lustrzanką bez statywu Nieustannie namawiam fotografów krajobrazu do używania statywu w czasie wykonywania każdego zdjęcia. Nie wyruszam w plener bez statywu i zawsze znajdę czas oraz okazję, aby go wykorzystać. Sporadycznie fotografuję „z ręki”. Jednak w tym poradniku podpowiem co uczynić, aby zwiększyć szansę na dobre technicznie zdjęcia lustrzanką bez użycia statywu. Oto 6 praktycznych wskazówek, które mogą Ci pomóc: 1. Wybieraj krótkie czasy otwarcia migawki Jedna ze starych zasad mówi, aby z ręki fotografować czasem zbliżonym do efektywnej ogniskowej używanego obiektywu. Jeśli fotografujesz obiektywem o ogniskowej 50 mm i aparatem z matrycą pełnoklatkową to najdłuższy czas otwarcia migawki będzie wynosił około 1/50 s, jednak lepiej go skracać. 1/60 s będzie jak najbardziej odpowiednia. Jeśli matryca jest mniejsza np. APSC to należy skrócić czas o połowę, czyli będzie to 1/125 s. Zwróćmy uwagę, że w przypadku obiektywów długoogniskowych czasy ekspozycji mogą być ekstremalnie krótkie np. 1/500 albo 1/1000 s. Jedno z nielicznych moich zdjęć wykonanych „z ręki”. Fotografowałem z pokładu łodzi, na której nie można ustawić statywu. fot. Marek Waśkiel 2. Dobierz przysłonę do zaplanowanej kompozycji Dobór przysłony jest jednym z ważniejszych elementów kompozycji, wpływa bowiem na finalny wygląd kadru i jego odbiór u widza. W przypadku zdjęć krajobrazowych stosowane są raczej małe otwory przysłon np. f/8, f/11 albo f/16. Zapewniają one pokazanie wielu planów jako ostrych. Podczas fotografowania z ręki, jeżeli fotografowane plany są daleko i głębia ostrości może być stosunkowo mała, po prostu otwórz przysłonę do f4 albo f 5,6. Jeżeli jednak zależy nam na dużej głębi ostrości, a domknięcie przysłony spowoduje niebezpieczne wydłużenie czasu ekspozycji, zostaje nam krok 3. Poznaj Pakiet Kursów i Zaoszczędź 259 zł 3. Podnieś ISO W wielu modelach, szczególnie starszych, aparatów nawet niewielkie podniesienie czułości (np. ze 100 na 400) ISO bardzo mocno wpływa na spadek jakości zdjęcia, szczególnie poprzez zwiększenie zaszumienia i pojawienie się artefaktów. Stąd decyzja o podniesieniu ISO powinna być podjęta dopiero po tym, gdy okazuje się, że skrócenie czasu ekspozycji oraz otwarcie przysłony nie daje dobrych wyników. Natomiast w nowszych aparatach granice wysokiego ISO zostały bardzo mocno podniesione. Trzeba po prostu sprawdzić, jaka wysokość czułości daje akceptowane przez nas obrazy (np. ISO 800 albo 1600) i nie przekraczać tej granicy. Jedno z nielicznych moich zdjęć wykonanych „z ręki”. Statyw był o 3 cm za wysoki. Położyłem aparat na ziemi i podparłem obiektyw na patyku. fot. Marek Waśkiel 4. Trzymaj prawidłowo aparat Warto się nauczyć stabilnego trzymania aparatu. Trzeba tę technikę poćwiczyć, aby w odpowiedniej chwili bez zastanowienia ją wykorzystać. Polega ona na utworzeniu z ciała swego rodzaju statywu kompensującego potencjalne ruchy trzymanego w rękach aparatu. Trzeba stanąć bokiem do fotografowanego obiektu – w lekkim rozkroku na ugiętych kolanach. Łokcie trzeba trzymać blisko ciała, podpierając aparat jedną z rąk od dołu – tak by kompensowała nacisk drugiej na spust migawki. Fotografuj patrząc przez wizjer (nie w trybie Live Viev), ponieważ oparcie aparatu o czoło daje efekt dodatkowej stabilizacji. Można ciało dodatkowo oprzeć o ścianę albo o solidne drzewo. Dobre wyniki daje też obniżenie środka ciężkości, czyli np. położenie się na ziemi lub umieszczenie aparatu na plecaku i wyzwolenie migawki za pomocą wężyka spustowego albo trybu samowyzwalacza. Przy dłuższych ogniskowych poszukajmy naturalnego podparcia obiektywu np. płot, pień, gruba gałąź. 5. Fotografuj w trybie zdjęć seryjnych Kiedy naciskasz spust migawki z reguły następuje lekkie przesunięcie się aparatu (opisana powyżej postawa może je zmniejszyć). Jednak nawet drobne poruszenie aparatu spowoduje rozmycie obrazu, czyli brak jego ostrości. Kiedy fotografuje się w trybie zdjęć seryjnych, jest duża szansa, że wprawdzie pierwsza klatka będzie poruszona ale kolejne mogą być ostrzejsze. 6. Włącz stabilizację obrazu Jeżeli Twój aparat albo obiektyw posiada taką funkcję, w skrajnych przypadkach zbyt długiego czasu ekspozycji, warto włączyć stabilizację obrazu. W nowych typach obiektywów i aparatów ta funkcja bywa skuteczna w ograniczonym zakresie. W trakcie moich terenowych testów, używanie stabilizacji podczas fotografowania z ręki dawało akceptowalne wyniki przy wydłużeniu czasu do 1 – 1,5 EV. Sprawdź wcześniej, czy stabilizacja w Twoim sprzęcie będzie mogła Ci pomóc i w jakim zakresie. Należy, że podczas fotografowania ze statywu stabilizacja powinna być wyłączona. Lubię fotografować ze statywu. Daje mi mnóstwo twórczej swobody! fot. Marek Waśkiel Kiedy oglądam zdjęcia lubię zachwycać się ich walorami estetycznymi oraz technicznymi. Dlatego pozostanę wielkim zwolennikiem używania statywu podczas wszystkich sesji krajobrazowych. Można wówczas stosować wiele rozwiązań, które niczym nie krępują wyobraźni fotografa np. różne warianty czasów ekspozycji i przesłon. Fotografowanie z ręki w fotografii krajobrazowej powinno być sporadyczne i stosowane w sytuacjach awaryjnych, kiedy rzeczywiście nie można użyć statywu – najwierniejszego przyjaciela każdego fotografa. Ostrzenie zdjęć na statywie Ostrzenie na statywie jest zdecydowanie skuteczniejsze. Co jednak robić, jeśli aparat jest umieszczony na statywie, ostrość jest ustawiana prawidłowo (za pomocą autofokusa albo ustawień ręcznych) a zdjęcia są rozmyte, nieostre? Trzeba pamiętać, że samo umieszczenie aparatu na statywie nie gwarantuje powstania ostrych zdjęć. Należy zwrócić jeszcze uwagę na kilka elementów, mogących wpływać na drgania aparatu przytwierdzonego do statywu. Drgania aparatu są podstawowym powodem nieostrości na zdjęciach i mogą wynikać z wielu przyczyn: 1. Zły statyw Podstawową przyczyną nieostrości może być zła jakość statywu oraz jego niewłaściwy dobór. Statyw musi być solidny i wygodny o odpowiednim tzw. udźwigu, czyli mogący unieść ciężar naszego aparatu wraz z obiektywem. Podobnie właściwie musi być dobrana głowica oraz np. szybkozłączka mocująca aparat z głowicą. Wszystkie elementy statywu muszą być solidnie skręcone. Jeżeli jesteś przed zakupem statywu lub poszukujesz odpowiedniego dla siebie skorzystaj z mojego poradnika jaki statyw wybrać? 2. Nieodpowiednie ustawienie statywu Statyw trzeba umieścić na stabilnym podłożu. Nie może on drgać, przesuwać się i wibrować. Warto zwrócić uwagę, że trójnóg ustawiony np. na kępach trawy, piasku, śniegu, na dnie wartko płynącego strumienia albo w morzu może się poruszać. Podobnie ustawiony na moście, pomoście, wieży widokowej nie będzie stabilny, ponieważ może poruszać się wraz z konstrukcją. Podczas fotografowania na silnym wietrze można ograniczyć poruszanie się statywu poprzez osłonięcie go swoim ciałem. Jednak nadal pod żadnym pozorem nie należy go dotykać. 3. Dotykanie aparatu i statywu W czasie wykonywania zdjęcia nie powinno się dotykać bezpośrednio aparatu ani statywu. Nie można wyzwalać migawki poprzez bezpośrednie dotykanie korpusu. Należy to zrobić poprzez wężyk spustowy, pilot albo co najmniej przez tryb samowyzwalacza. Nie można też podtrzymywać statywu rękoma podczas wykonywania zdjęcia. Każde z takich działań jest przyczyną powstania drgań i w konsekwencji nie powstaną ostre zdjęcia. Odbicie chmur w wodzie uwydatnia nieco wydłużony czas ekspozycji tu także niezbędny jest statyw. fot. Marek Waśkiel 4. Pasek od aparatu Często przyczyną drgań są paski aparatu lub inne przedmioty przymocowane np. do statywu (plecaki, torby itp.), które są poruszane silnym wiatrem. Najlepiej przed sesją jest odpiąć pasek od aparatu. Jeżeli podwiesza się plecak w celu dociążenia statywu musi on stać stabilnie na podłożu. Nie może się poruszać na wietrze. 5. Stabilizacja obrazu W zdecydowanej większości przypadków podczas fotografowania ze statywu należy wyłączyć stabilizację obrazu – bez względu na to czy jest umieszczona w obiektywie, czy w korpusie. Tylko w bardzo rzadkich przypadkach może być konieczne włączenie stabilizacji obrazu. Na przykład stabilizacja obrazu w niektórych super teleobiektywach Nikon jest przeznaczona do użycia na statywie. Innym razem stabilizacja obrazu na statywie może być pomocna podczas fotografowania z niestabilnej platformy. Opis w jakich sytuacjach stabilizacja obrazu powinna i nie powinna być włączona jest umieszczony w instrukcji aparatu i obiektywu. 6. Uderzanie lustra W lustrzankach cyfrowych uderzanie lustra o korpus może być źródłem drgań aparatu wpływających na jakość zdjęć w czasie fotografowania w warunkach słabego oświetlenia i z długimi ogniskowymi. Warto wówczas użyć funkcji Mirror Up albo fotografować w trybie Live Viev z samowyzwalaczem lub wężykiem spustowym. Można także wykorzystać funkcję opóźnienia ekspozycji. Po włączeniu trybu opóźnienia ekspozycji aparat podniesie lustro, zaczeka na określony czas, a dopiero potem zrobi zdjęcie 7. Używanie obiektywów o długich ogniskowych Wystarczy krótka obserwacja podczas fotografowania obiektywami o długich ogniskowych, by przekonać się jak wielkie są drgania obrazu nawet przy minimalnym dotknięciu korpusu. Podczas fotografowania takimi obiektywami bardzo przydatna jest właśnie funkcja elektronicznej przedniej migawki albo wspomniane powyżej techniki opóźnienia włączenia migawki lub użycia funkcji „Mirror Up” w lustrzankach cyfrowych. Nawet bardzo stabilne statywy ze świetnymi głowicami wymagają bardzo precyzyjnego ustawiania kadru i często czekania na ustabilizowanie się sprzętu po niewielkim nawet dotknięciu. 8. Działanie migawki mechanicznej Bez względu na to czy fotografuje się bezlusterkowcem czy lustrzanką źródłem drgań korpusu bywa migawka. Jeżeli pojawią się takie problemy (z reguły sporadycznie) można rozważyć włączenie elektronicznej przedniej kurtyny migawki. Jeżeli nie masz w aparacie takiej możliwości jedynym wyborem będzie albo użycie trybu „Mirror Up” opisanego powyżej, albo kombinacji ekspozycji poprzez opóźnienie i samowyzwalacz. Efekty złego ustawienia ostrości Niezwykle często podczas fotografowania zapomina się o owych źródłach powstawania nieostrych zdjęć. Dopiero po powrocie do domu okazuje się, że wiele kadrów nie nadaj się do pokazania. Dlatego zawsze namawiam do cierpliwego i powolnego fotografowania. Na ogół krajobrazy fotografuję w trybie opóźnienia ekspozycji stosując do tego tryb samowyzwalacza albo wężyk spustowy. Czasami lepiej jest stosować elektroniczną przednią kurtynkę migawki np. podczas fotografowania księżyca w pełni, obiektywami o długich ogniskowych. Jak wykorzystuję ostrość zdjęć Mój sposób postrzegania fotografii zakłada, że nie robię przypadkowych „pstryków”, ale wiem, o czym jest moje zdjęcie. Wiem dlaczego je robię i co jest jego tematem, zdaje sobie sprawę, o czym opowiadam i w jaki sposób używam narzędzi wspomagających mnie podczas robienia zdjęć. Taki sposób fotografowania nie wyklucza udziału emocji i wrażliwości w trakcie tworzenia kadru. One są jeszcze bardziej obecne podczas wszystkich moich sesji, ponieważ w bardzo małym stopniu zajmują mnie sprawy techniczne – mam duże doświadczenie i robię to na swój sposób mechanicznie. Koncertuję się przede wszystkim na wyrazie artystycznym ujęcia. Nie myślę jak robić ostre zdjęcia? Jakoś to czuję. Po prostu aparat już nie przeszkadza mi w robieniu zdjęć. Jeśli wiem, o czym opowiadam swoim kadrem, wówczas bez najmniejszych problemów dokonam podziału na ważne i mniej ważne fragmenty i w sposób optymalny pokieruję ostrością w zdjęciu. Zawsze dobieraj właściwy obiektyw i zadbaj o ustawienie płaszczyzny ostrości oraz dobór odpowiedniej przysłony. fot. Marek Waśkiel Pomyśl o tym nim zaczniesz fotografować! Wykorzystuj ustawienia ostrości do zarządzania uwagą swoich widzów! Raz ważna będzie ostra całość obrazu, ale w innym przypadku może to być jego mały fragment np. jeden z planów albo wręcz pewien detal. Mnóstwo przydatnych informacji znajdziesz też we wpisie fotografia dla początkujących.
Preparat przeznaczony do usprawnienia działania zacinających się mechanizmów oraz likwidowania drażniących uszy pisków może także pochwalić się skutecznością w usuwaniu naklejek z szyb. Wystarczy nanieść obficie preparat na powierzchnię problematycznej naklejki, pozostawić go na 15 minut, a następnie przystąpić do etapu Zdjęcia nagrobkowe na porcelanie w bardzo prosty sposób można zamontować we własnym zakresie. Należy jednak postępować według niżej podanych jednak nie mają państwo możliwości samodzielnego montażu, czynnosć tą może wykonać profesjonalnie nasz ta dotyczy terenu Krakowa : 666-603-674 oraz 531-910-896. Do montażu fotoporcelany należy przygotować Środek odtłuszczający( spirytus, denaturat, inny detergent). Czystą szmatkę. Środek klejący, silikon budowlany lub montażowy. Taśmę klejacą papierową Nożyk do tapet. Przed przystąpieniem do montażu foto-porcelany na pomniku , należy wyczyścić i odtłuscić tablicę to za pomocą szmatki nasączonej detergentem, przecierając energicznie miejsce kilku minutach, gdy powierzchnia wyschnie, a środek czyszczący odparuje, przystępujemy do na odwrotną stronę zdjęcia niewielką ilość środka klejącego w taki sposób, aby po dociśnięciu porcelanki ukazał się jego ten uchroni zdjęcie przed dostaniem się pod jego powierzchnię wody, lodu lub innych zanieczyszczeń, które mogłyby spowodować przedwczesne odklejenie się uchronić naszą swieżo przyklejoną fotoporcelanę przed osunięciem się, oklejamy ją papierową utwardzeniu się silikonu , zdejmujemy taśmę i delikatnie odcinamy nadmiar środka klejącego, za pomocą nożyka do dotyczące włalciwości silikonu odnajdziemy na opakowaniu. (czas utwardzania, twardość, przygotowanie powierzchni, całkowity skurcz itp). Gwarancja Wykonania Trwałość zdjęć na porcelanie i krysztale jest praktycznie wieczysta, nie obejmuje to uszkodzeń mechanicznych. Mamy odpowiedni sprzet i umiejętności aby zagwarantować najwyższą możliwą do osięgnięcia jakość wizerunku utrwalonego na foto-porcelanie i foto-krysztale. Nie wszystkie kolory z ich naturalną intesywnością i nasyceniem są możliwe do odwzorowania. Na obszarze Krakowa istnieje możliwość montażu zdjęć przez naszego pracownika za opłatą w wysokośći 55 zł. Prosimy o zgłoszenie takiej dodatkowej usługi przy wypełnianiu formularza w polu "Dodatkowe Uwagi"Można też przesłać taką informację mailem albo skontaktować się z nami telefonicznie. Zapraszamy do składania zamówień poprzez formularz, zwykłym mailem ze zdjęciem dodanym w załączniku ( w tym przypadku można dodać jednocześnie więcej zdjęć ), osobiście lub telefonicznie !
Zdjęcie jest mocowane do pomnika właśnie stroną z wizerunkiem. Zdjęcia na krysztale nie są wydrukami lub termosublimacją. Nie istnieją jakiekolwiek metody trwałego utrwalenia wizerunku w szkle inne niż ceramiczne.
Czyszczenie pomnika Teren wokół liście, chwasty, zagrabmy ziemię i zmiećmy z płyty oblejmy obficie nagrobek czystą wodą, czekamy, aż brud zmięknie i spłukujemy ponownie obficie wodą. Możemy przystąpić do gruntownego czyszczenia nagrobka. Jak czyścić pomniki wykonane z różnego rodzaju materiału? GRANIT jest dość wytrzymały, więc śmiało możemy szorować go szczotką z twardym włosiem. Jeżeli nie mamy specjalistycznych środków czyszczących do granitu, użyjmy wody z dodatkiem octu, w stosunku 5:1. Następnie spłucz dokładnie płytę i koniecznie wytrzyjmy płytę do bardzo łatwo go zarysować, do mycia płyty marmurowej użyjmy, więc dużej gąbki np. samochodowej lub miękkiej szczotki. Jeżeli nie mamy środków do pielęgnacji marmuru, umyjmy go tylko czystą wodą. Po ostatnim spłukaniu wycieramy płytę bardzo dokładnie do to materiał odporny na uszkodzenia, w związku z tym polecam wyszorować nagrobek szczotką ryżową. Użyjmy do tego wody z uniwersalnym płynem do mycia różnych powierzchni. Spłukujemy płytę woda, wycieramy do sucha i na koniec nacieramy nagrobek specjalną pastą natłuszczającą, wówczas płyta nagrobna stanie się bardziej odporna na wilgoć i spowolni jej to bardzo delikatny kamień, który niestety łatwo uszkodzić. Z tego powodu, możemy go czyścić tylko gąbką, samą wodą lub łagodnym środkiem do piaskowca. SPOSOBY NA MECH, GRZYBY I PLEŚŃJeżeli na nagrobku mamy naloty grzybów, pleśni i mchów, musimy zastosować specjalistyczne preparaty grzybobójcze, np. Sidolux aktywny zmywacz, atlas mykos. Z płyty wykonanej z lastryko, możemy zdrapać grzyby i mech zwykłą drucianą szczotką np. taka samą, jaką czyścimy grilla na mokro. Inne kamienie doczyścimy szorstką kuchenną ściereczką. Bardzo dobrze usuniemy mech z nagrobków plastikową skrobaczką do szyb. Jeżeli nagrobek jest poplamiony przez wosk, najlepiej usuniemy go za pomocą gorącej wody. Najłatwiej będzie wziąć ze sobą na cmentarz wrzątek w dużym termosie. SZTUCZNE KWIATY JAK NOWECzęsto zostawiane przez nas na cmentarzu sztuczne kwiaty, pod wpływem działania klimatu, szybko tracą piękny i świeży wygląd, co zrobić żeby od razu ich nie wyrzucać? Kwiaty jedwabne i nylonowe, trzeba włożyć do papierowej torby z ¼ szklanki sody oczyszczonej. Następnie potrząsamy torbą kilka razy, wyjmujemy kwiaty, otrzepujemy. Wyglądają wspaniale. Jeżeli chcemy by płatki i listki, były sztywniejsze i wyglądały na świeże, po prostu spryskajmy je obficie lakierem do włosów, możemy także użyć nabłyszczacza do włosów. Kwiaty będą wyglądały jak nowe. Zobacz także Jaki odkurzacz wybrać workowy, bezworkowy, pionowy, wodny czy automatyczny?Który odkurzacz wybrać? Jednoznaczna odpowiedź na to pytanie nie jest łatwa. Na rynku mamy szereg rodzajów tych urządzeń …
. 274 338 206 385 303 212 55 266

jak odkleić zdjęcie z pomnika